Een paar voorbeelden: Iemand is zeer chaotisch van zichzelf, maar ervaart of ziet dit zo zelf niet. Hij ervaart enkel dat veel dingen onbedoeld mislopen. Als er een collage gemaakt wordt in de beeldende therapie en de klant hierover uitleg wil gaan geven komt hij er achter dat hij het moeilijk vind er uitleg bij te geven. Hij weet niet goed meer wat het begin of het einde was en ziet geen "lijn" in zijn verhaal. Hij geeft toe het geheel wat chaotisch te vinden. Samen kunnen we dan proberen letterlijk "orde" aan te brengen in het beeldend werk. Gestructureerde opdrachten kunnen hier bij helpen. Omdat het zo concreet bezig zijn met de handen betreft, ervaart iemand direct wat die orde doet. Uiteindelijk leert hij misschien wat gestructureerder te werken en te vertellen, en aan te nemen dat anderen misschien toch gelijk hadden. Een kind heeft last van faalangst. Ze is bang dat dingen misgaan en durft hierdoor dingen niet meer aan te gaan. Ze gaat zo veel mogelijk "moeilijke" maar dagelijkse zaken uit de weg zodat ze niet kan falen. Samen kunnen we dingen doen die het meisje leuk vind, maar die haar ook laten zien dat ze prachtige dingen kan maken met materialen die ze toch eerder niet kende of niet durfde te gebruiken. Voor het zelfvertrouwen is het goed om bezig te zijn met het proces op zich en niet met het eindproduct. Maar wanneer blijkt dat er ten eerste niets ergs gebeurd wanneer het eindresultaat niet zo mooi is, of anderzijds dat het eindresultaat prachtig is en zij dit zelf heeft bereikt, kan dit een enorme geruststelling zijn. Iemand is zeer perfectionistisch en merkt dat dit haar belemmert in dagelijkse zaken. Dan zou je kunnen zeggen: laat dat los! Maar vaak zitten dit soort eigenschappen er al lang en is dit makkelijker gezegd dan gedaan. Binnen de beeldende therapie zouden we kunnen gaan werken met materialen waarbij de structuur en controle steeds iets meer worden losgelaten. Hierdoor kan iemand ontdekken dat loslaten niet altijd negatieve gevolgen heeft. Bijvoorbeeld het uithanden geven van bepaalde dingen kan nuttig zijn wanneer een ander je kan helpen. Wanneer iemand dit ervaart durft ze het misschien aan dit ook in het dagelijks leven iets meer los te laten. Een jongetje vind het lastig contact aan te gaan en samen te werken. Omdat het een enorme stap voor hem is in een keer deze uitdaging toch aan te gaan zou je dit binnen de therapie langzaam op kunnen pakken. Steeds meer van alleen naar samen werken en uiteindelijk misschien samen een werkstuk maken. Wanneer iemand het nut ziet van het samenwerken en het uitbesteden van bepaalde taken voelt hij zich misschien genoodzaakt dit vaker te proberen waardoor hij leert contact aan te gaan en samen te werken. pagina: 1 2 |
|